☾ yakamoz ☽
Weifelend
raakt de maan het open water van de oceaan,
kust haar woelig oppervlak.
Kletterend
blijft de stroom onstuimig doorgaan,
komt pas tegen de golfbreker echt tot rust.
Eb, vloed, eb en dan weer vloed
Een eindeloze cirkel
De vrouwelijke curves van de maan verleiden de golven
laten hun dansen op het ritme van de nacht,
háár nacht.
Ze lacht onheilspellend naar de zon
die langzaamaan plaatsmaakt voor haar lichtspel.
Wanneer de tijd rijp is ontvouwt ze zich zacht
In glinsterende stralen,
een magische reflectie.
Die je meeneemt naar de grens
tussen realiteit en fictie.
Haar tranen parelen neer
als fonkelingen in een sterrenhemel.
Haar oranje gloed bekleedt je huid.
Je wilt wegsmelten in de vloeiing,
één worden met het ruime sop.
Zinken naar de bodem,
daar waar de leegte begint en de Aarde stopt.
Eb, vloed, eb en dan weer vloed
Een eindeloze cirkel
De maan kijkt tevreden neer.
Enkel haar mysterieuze schemering blijft achter,
als een deken op de horizon.
De verloren zielen van de nacht neemt ze mee,
voor als ze morgen nog eens lonkt.
⋆⁺₊⋆
yakamoz /jakaˈmoz/
From Ottoman Turkish یقاموز, یاقاموز (yakamoz), from Greek διακαμός (diakamós)
Definition:
phosphorescence in the sea due to bioluminescent dinoflagellates
or the reflection of moonlight or other lights on water
